|
سلام خداوند
|
|
||
|
بهار چند رنگ است؟ چهار رنگ
سبز و سبز و سبز به سبزی سبزه های معطر و خوشرنگ سرخ و سرخ و سرخ به سرخی ماهی کوچک در تنگ بلورین سیاه و سیاه و سیاه به سیاهی روی سیاه حاجی فیروز کبود و کبود و کبود به کبودی همان گنبد کبود که مأمن گاه تمام قصه های مادرانی است که برای فرزندان خود نقل می کردند از تلخ و شیرین روزگار... اما ای روزگار... امسال نیز بهار چهار رنگ است: سبز و سبز و سبز به سبزی عمامه ای که ازسر پدری بر زمین افتاد آن هنگام که با دستان بسته او را از خانه بیرون می کشیدند. سرخ و سرخ و سرخ به سرخی چشمان کودکانی که از فرط گریستن آستین به دندان می گزیدند آن هنگام که مادر را پیش چشمانشان تازیانه می زدند. سیاه و سیاه و سیاه به سیاهی دل های دیوصفتان پلیدی که با بی حیایی تنها گل بهشتی که تحفه ی خداوند به خاکیان بود را سیلی زدند. کبود و کبود و کبود به کبودی همان بازوی کبود که مادری آن را روزی به روی طفلان خود می گشود و برایشان قصه می گفت... از تلخی روزگار... اما آن روز... آه امان از روزگار...!
ای بانوی آیینه و آب، ای بانوی ریحانه و گلاب، ای حوری زمینی، یاری ام بخش تا توانم باشم آنچه از من خواهی... به من پاکدامنی و پارسایی بیاموز ای دل انگیزترین رایحه خدایی... منبع: www.2tofangdar.blogfa.com موضوع مطلب : |
درباره وبلاگ
 الهی، تو دوست می داری که من تو را دوست دارم با آن که بی نیازی از من. پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری با این همه احتیاج که به تو دارم. الهی، اگر فردا گویند که چه آوردی؟ گویم: خداوندا! از زندان، موی بالیده و جامه ی شوخگِن و عالمی اندوه و خجلت توان آورد. مرا بشوی و خلعت فرست و مپرس!
آخرین مطالب
پیوندها
آمار وبلاگ
بازدید امروز: 2
بازدید دیروز: 0 کل بازدیدها: 30641  |
||
 |
|||
